จดหมายด่วนเปิดผนึกถึงนัก สหภาพแรงงาน

ใจอึ๊งภากรณ์

ท่ามกลางการนองเลือดในกรุงเทพฯที่มาจากการปราบปรามประชาชนมือเปล่าโดยทหารและรัฐบาลของอำมาตย์คนงานในประเทศไทยจะนิ่งเฉยได้อย่างไร?

     บ่อยครั้งเราออกมาเดินขบวนในวันแรงงานสากลและชูคำขวัญ “กรรมกรไม่ใช่ทาส” ถึงเวลาแล้วที่แรงงานไทยในสหภาพแรงงานต่างๆจะต้องออกมาแสดงว่า “เราไม่ใช่ทาส” จริงๆด้วยการประกาศการนัดหยุดงานทันทีเพื่อกดดันให้รัฐบาลเลิกฆ่าประชาชน

     ในประเทศอื่นๆทั่วโลกแรงงานมีเกียรติยศและประวัติอันน่าชื่นชมในการปกป้องสิทธิเสรีภาพและประชาธิปไตยผมเชื่อมั่นว่าขบวนการแรงงานไทยไม่น้อยหน้ากว่าที่อื่น

     อย่าลืมว่ารัฐบาลของนายอภิสิทธิ์ไม่เคยมาจากการเลือกตั้งอย่าลืมว่าเรามีรัฐบาลนี้เพราะมีการทำรัฐประหาร๑๙กันยาและการทำรัฐประหารเงียบผ่านศาลอย่าลืมว่าเผด็จการทหารตั้งแต่สมัยจอมพลสฤษดิ์และก่อนหน้านั้นด้วยซ้ำเป็นศัตรูของขบวนการแรงงานมาตลอดอย่าลืมสิ่งที่รสช. ทำกับขบวนการแรงงาน

     อย่าลืมว่าต้นเหตุของรัฐประหาร๑๙กันยาและการทำลายประชาธิปไตยของฝ่ายอำมาตย์และเสื้อเหลืองกระทำไปเพื่อพยายามปิดกั้นไม่ให้ประชาชนตาดำๆมีส่วนในการพัฒนาสภาพชีวิตของตนเองอย่าลืมว่าคนเหล่านี้ได้แต่ดูถูกดูหมิ่นคนจนแต่เขาสะสมความร่ำรวยจากการทำนาบนหลังคนงาน

     สถานการณ์ปัจจุบันเป็นเรื่องของการต่อสู้ทางชนชั้นระหว่างพวกอภิสิทธิ์ชนกระหายเลือดและประชาชนธรรมดาทั้งในชนบทและในกรุงเทพฯขบวนการเสื้อแดงเป็นขบวนการของคนงานกรรมาชีพและชาวไร่ชาวนาเสื้อแดงคือพี่น้องพ่อแม่ของกรรมาชีพและเขากำลังถูกฆ่า

     ตอนนี้เสื้อแดงกำลังเสี่ยงตายเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตยการนัดหยุดงานตามโรงงานต่างๆตามสถานที่ทำงานแบบออฟฟิสในสถานที่ทำงานอื่นๆหรือการที่รถเมล์หยุดวิ่งหรือมีการตัดไฟตัดน้ำทั่วกรุงเทพฯจะมีผลมหาศาลในการหยุดเหตุการณ์นองเลือดและเป็นการเสียสละที่ง่ายกว่าการเผชิญหน้ากับทหารติดอาวุธสงคราม

     เรารอไม่ได้แล้วขอให้สมาชิกสหภาพแรงงานทั่วประเทศโดยเฉพาะแกนนำสหภาพกรุณาปรึกษากับจิตสำนึกของตนเองและทำในสิ่งที่ถูกต้องเพื่อปกป้องสิทธิเสรีภาพประชาธิปไตยศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และเพื่อพิสูจน์ว่ากรรมกรไม่ใช่ทาส